مقدمه

باتوجه به اینکه تصمیمات مدیران مدارس بازندگی وسرنوشت دانش آموزان ارتباط مستقیم داشته وباآیندهمیهن عزیزمان عجین میباشد،اگراین تصمیمات صحیح وسنجیده اتخاذشوند،آینده روشن ودرخشانی درپیش رو خواهیم داشت ودرغیراین صورت مشکلات عدیده ای ازجمله مشکلات زیر را در پی خواهدداشت:                                    

تباه کردن زندگی یک یاچندانسان(دانش آموز)،تحویل عناصرمضرو نامطلوب به جامعه،عامل ترک تحصیل وتغییرسرنوشت دانش آموز،عامل افت تحصیلی ومشکلات اجتماعی،بروز مشکلات روحی وروانی دردانش آموزان،بروز مشکلات اداری و تاخیردرانجام امورمربوطه،ازبین بردن انگیزه دبیران وکادراجرائی مدرسه،ایجاد تعارض بین کادراداری و آموزشی مدرسه،عدم برقراری ارتباط مناسب بااولیاءدانش آموزان،جبهه گیری و ایجاد مشکلات رفتاری در دانش آموزان و اولیاء ایشان،عدم آرامش و امنیت فکری دانش آموزان خوب و سالم در مدرسه.                  با توجه به اینکه دانش از داده ها و اطلاعات نشأت گرفته و بدنه کلی مهارتهایی است که افراد برای حل مسائل به کار می برند و آمیزه ای ازتجربیات، ارزشها، اطلاعات موجود و نگر شهای کارشناسی نظام یافته است که چارچوبی برای ارزشیابی وبهره مندی از تجربیات و اطلاعات جدید ایجاد میکند و اطلاعات و داده های ناخواسته را کنار می گذارد و به طور کلی نحوه مطلوب انجام کار را می نمایاند، لذا ضروری است جهت موفقیت سازمانها،به خصوص سازمانهای آموزشی که درگیر تحولات ودگرگونیهای روز می باشند،‌ دانش روز ومدیریت دانش در رأس برنامه های سازمان مورد توجه قرار گیرد.

زمانی که در زمینه مسائل آموزشی و تربیتی آموزشگاهی مشکلاتی ایجاد می گردد و مدیر مدرسه برای آن ها راه حلی می یابدو به تجربه ای می رسد که این تجربه معمولا در ذهن او باقی خواهد ماند و ممکن است تا زمان رفتن این فرد از مدرسه مورد استفاده مجدد قرار نگیردوبه هنگام رفتن مدیرو بروز مجدداین مشکل باید زمان زیادی برای حل مجدد آن صرف گردد و عواقب ناشی از تصمیم گیری اشتباه را پذیرا باشیم اما اگر این تجارب را به اشتراک گذاشته و ثبت کنیم این تجارب به دانش تبدیل می شوند و در نتیجه سرعت کار افزایش می یابد و متعاقبا زمان و هزینه اتلاف شده را کاهش داده و ممکن است از بروز مشکل مشابه پیشگیری شود .

متاسفانه درکشورماحل مشکلات اکثراباروش سعی وخطا همراه بوده و کمتر سعی شده تا از دانشهای به دست آمده استفاده شود.ازدیدگاه استوارت   (T.stwart 1997)سرمایه خردودانش ، سرمایه واقعی سازمان محسوب می شود.

مدیریت دانش مبحثی است که به تازگی وارد مباحث مدیریت معاصر گردیده وهنوزتعریف مشخص وروشنی که مورد پذیرش واجماع همه اندیشمندان باشد،ندارد.طبق گفته حرفه ای های صنعت دانش ماشانس این راداریم که با نشان دادن تخیلات،فلسفه علمی خویش،ابداعات،انعطاف پذیری ودورنمای استراتژیک دراین محیط متغیر موفق باشیم.

هدف اصلی این تحقیق شامل بررسی تاثیرات مدیریت دانش در تصمیم گیریهای اداری وآموزشی مدیران مدارس آموزش وپرورش شهرتهران بوده واهداف فرعی آن شامل :بررسی تصمیمات اتخاذشده توسط مدیران مدارس مذکور،بررسی میزان علمی و به روز بودن تصمیمات اتخاذ شده توسط مدیران مدارس فوق، میزان تاثیر تصمیم گیری مدیران فوق در امر تعلیم و تربیت دانش آموزان، تاثیر مدیریت دانش و سازمانهای یادگیرنده در تصمیم گیریهای مدیران مذکوروارائه راهکارهای مناسب جهت اتخاذ تصمیم بهینه می باشد.

مدیریت دانش:نقش دانش به عنوان گرانبهاترین سرمایه هر سازمان طی دهه اخیر بسیار بیشتر شده است و موفق ترین سازمانها و شرکتها در دنیا شرکتهایی هستند که از گنج های نهفته در اذهان کارکنان خویش بهره بالاتری ببرند مانند شرکت های ساپ، تولید گر نرم افزار که در سرمایه گذاری بازار بورس و لکس واگن را پشت سرگذاشته یاشرکت اینترنتی نت اسکیپ که ازاپل پیشی گرفته ویامایکروسافت[1]متفکرترین کارخانه که شرکت های عظیمی مانندبوئینگ وکداک رابه حاشیه رانده. (مدیریت دانش – گیلبرت پروست ، علی حسین خواه ، ص 12)

در حال حاضر ، بیشتر ارزش افزوده به دست آمده توسط سازمانها بوسیله دانش است نه تجهیزات و امکانات مادی چنانکه چارلز هندی [2] نظریه پرداز پیشروی مدیریت اعتقاد دارد  که ما هم اکنون در مرحله ای هستیم که ارزش سرمایه فکری شرکت اغلب چندین برابر دارائی مادی آن است (مدیریت دانش – گیلبرت پروست ص13)

بنابراین مدیریت دانش یا هنر ایجاد ارزش افزوده ازاین سرمایه ناملموس به عنوان یک پارامتر بسیار تأثیر گذار از اهمیت و  ارزش ویژه ای برخورداراست.                                                               

 دانش بدنه کلی یادگیری و مهارتهایی است که   افراد( نه ماشین ها) برای حل مسائل به کار می برند(مدیریت دانش ، گیلبرت پروست ، ص7)

دانش فقط داده یا اطلاعات نیست و با وجود اینکه ساختار دانش از هر دو عامل مذکورنشات می گیردولی تفاوت آنهااجبارا ما هوی نیست   دانش تنها منبعی است که هر چقدر بیشتر بهره برداری گردد و مورد استفاده واقع شود بیشتر افزایش می یابد (مدیریت دانش ، گیلبرت پروست ، ص 13)

نوشته شده توسط علیرضاآریازند در چهارشنبه 91/3/31 و ساعت 1:42 صبح
نظرات دیگران()